Prof. dr hab. Barbara Michalak-Pikulska pełni funkcję kierownika Katedry Arabistyki w Instytucie Orientalistyki UJ od 1 października 1999 oraz kierownika kierunku arabistyka (2020-25). W latach 2012 – 2020 r. pełniła funkcję dyrektora Instytutu Orientalistyki UJ.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego (od 1991), Union Européenne des Arabisants et Islamisants (UEAI; od 1994), European Association of Arabic Literature (EURAMAL; od 1995) oraz KNO Polskiej Akademii Nauk (od 2011; członek zarządu w latach 2011-15). Od 2014 jest redaktorem serii Studies in Oriental Culture and Literature w wydawnictwie Peter Lang (Berlin-Bern-Bruxelles-New York-Oxford-Warszawa-Wien)
Była członkiem jury International Prize for Arabic Fiction 2013 oraz członkiem zarządów: King ‘Abd Allah bin ‘Abd al-Aziz International Centre for the Arabic Language w Rijadzie (2013-16) i The Foundation of ‘Abdulaziz Saud Al-Babtain (2013-16). Jest członkiem w radach naukowych: Centre for Research and Intercommunication Knowledge w Rijadzie i czasopisma Arabia Deserta International, Studies in Arabic Language and Literature - Jarash University (Jordania), czasopisma UJ Studia Litteraria Univesritatis Iagellonicae Cracoviensis, Rady Dyscypliny Literaturoznawstwo w Uniwersytecie Jagiellońskim (2019-22). W 2022 została powołana na stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Dyscypliny Literaturoznawstwo na kadencję 2022-25.
Jest autorką wielu monografii naukowych, min.: Al-turth wa al-mu‘asira fi ibda‘ Layla Al-‘Uthman (Inheritage and Modernism in Layla Al-Uthman Works; Damascus- Beirut, Al-Mada 1997); The Contemporary Kuwaiti Short Story in Peace Time and War 1929-1995 (Kraków 1998); Zarys współczesnej nowelistyki krajów Półwyspu Arabskiego - Wybrane problemy i teksty źródłowe (Kraków 2000); Modern Poetry and Prose of Oman (Kraków 2002); Modern Poetry and Prose of Bahrain (Kraków 2006); Modern Literature of the United Arab Emirates (Kraków 2012); oraz wielu książek pod redakcją: "W kręgu cywilizacji Półksiężyca" (Kraków 2002); Intertextuality in Modern Arabic Literature since 1967 (red. Luc Deheuvels, B. Michalak-Pikulska, Paul Starkey; Durham University, United Kingdom 2006, Wyd. II Manchester and New York 2009); Authority, Privacy and Public Order in Islam, (red. B. Michalak-Pikulska, A. Pikulski, Leuven-Paris-Dudley 2006); Studies on Ibadism and Oman. Ibadi Jurisprudence. Origins, Developments and Cases, (red. B. Michalak-Pikulska, Reinhard Eisener, Hildesheim – Zurich – New York 2015, Georg Olms Verlag); Contemporary Arab World. Literary and Linguistic Issues (red. B. Michalak-Pikulska), Kraków 2021.
Brała udział w wielu konferencjach krajowych (Warszawa, Poznań, Kraków, Toruń) oraz międzynarodowych (Sankt-Petersburg, Leuven, Paryż, Budapeszt, Halle, Wenecja, Jerash, Sana’a, Bonn, Mainz, Bern, Palermo, Tunis, Salzburg, Londyn, Sassari, Uppsala, Sofia, Abu Dhabi, Dubai, Sharjah, Rabat, Sarajewo, Bazylea, Cambridge, Londyn, Tokio. Wygłosiła wykłady na uniwersytetach zagranicznych w Kuwejcie, Heidelbergu (Niemcy), Maskacie (Oman), Rijadzie (Arabia Saudyjska), Manamie (Bahrajn), Dżakarcie (Indonezja) oraz w Katarze i Wenecji.
Iwona Król, doktor habilitowana nauk humanistycznych; adiunkt w Instytucie Orientalistyki UJ; absolwentka arabistyki i polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Szkoły Języka Arabskiego dla Obcokrajowców w Damaszku i Algierze; członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.
Specjalizuje się w zagadnieniach językoznawstwa kontrastywnego oraz glottodydaktyki. Jest autorką podręczników akademickich służących dydaktyce języka arabskiego, a także publikacji o charakterze teoretycznym na ten temat. Ich zwieńczeniem była praca doktorska pt. Nauczanie języka arabskiego jako obcego w świetle współczesnych metod glottodydaktycznych, wydana następnie w rozszerzonej wersji pt. Nauczanie języka arabskiego. Praca ta stanowiła pierwsze na gruncie polskim całościowe opracowanie dotyczące nauczania arabskiego języka literackiego, zarówno w aspekcie teoretycznym jak i praktycznym, i była pierwszą całościową propozycją zastosowania metody komunikacyjnej w nauczaniu języka arabskiego.
Jej podwójne wykształcenie skłoniło ją do zainteresowania się językoznawstwem kontrastywnym, co zaowocowało badaniami nad słowotwórstwem arabskim i polskim, wpisującymi się jednocześnie w profil zadań badawczych realizowanych w Instytucie Orientalistyki. Ich efektem była monografia Słowotwórstwo rzeczowników arabskich i polskich w ujęciu kontrastywnym, stanowiąca główne osiągnięcie naukowe wskazane w przewodzie habilitacyjnym. Jest to pierwsze opracowanie zestawiające w sposób systematyczny mechanizmy słowotwórcze funkcjonujące w obu badanych językach, a jego nowatorstwo polega na zastosowaniu do tego celu kryterium semantycznego, podczas gdy w badaniach arabistycznych dominuje podejście formalne. Przyjęcie tej metody pozwoliło na kompleksową charakterystykę poszczególnych kategorii słowotwórczych oraz na włączenie w ich obręb zjawisk języka arabskiego ignorowanych do tej pory w opracowaniach arabistycznych. Istotne i nowatorskie względem istniejącego stanu badań jest tutaj także wprowadzenie po raz pierwszy w obręb językoznawstwa arabistycznego pojęcia derywacji paradygmatycznej oraz opis jej znaczenia w systemie słowotwórczym języka arabskiego. Opublikowała także artykuły w czasopismach naukowych podejmujących szczegółowe zagadnienia z zakresu językoznawstwa kontrastywnego arabsko-polskiego. Wyniki przedstawionych badań miały wpływ na powstanie innych publikacji, w których teoretyczne zagadnienia dydaktyki języka arabskiego zostały opracowane w odniesieniu do wyników badań kontrastywnych. Dały także podstawę do planowania szczegółowych rozwiązań w praktyce dydaktycznej.
Inne prowadzone przez nią badania dotyczą także: zagadnień morfologii i składni języka arabskiego (nie w perspektywie kontrastywnej, choć z pewnymi odniesieniami do języka polskiego). Ich wspólną cechą jest to, że skupia się w nich przede wszystkim na semantyce analizowanych struktur morfologicznych czy syntaktycznych.
Kolejny nurt jej zainteresowań naukowych to analiza mediów arabskich. Tematem publikacji, które są temu poświęcone jest komunikacja w mediach (prasie i Internecie) w wymiarze językowym.
Dr hab. Barbara Ostafin jest adiunktem w katedrze Arabistki, prowadzi badania nad średniowieczną literaturą arabską. Szczególnie specjalizuje się w literaturze adabowej doby Abbasydów, jako obrazu obyczajów i średniowiecznej kultury arabskiej. Zajmuje się także poezją okresu przedmuzułańskiego będącej źródłem wiedzy na temat kultury beduińskiej. Kolejne pole badań stanowią wpływy i kontakty kulturowe świata islamu ze średniowieczną chrześcijańską Europą. Prowadzi zajęcia z klasycznej literatury arabskiej oraz kultury Arabów.
Dr hab. Marek Piela jest hebraistą, zajmuje się zagadnieniami przekładu Biblii, składnią współczesnego hebrajskiego, analizą kontrastywną języka polskiego i hebrajskiego. W Katedrze Arabistyki uczy studentów arabistyki elementów współczesnego języka hebrajskiego.
Dr hab. Yousef Sh'hadeh, prof. UJ jest literaturoznawcą, od 1999 roku pracuje w Katedrze Arabistyki Instytutu Orientalistyki UJ, obecnie zatrudniony na stanowisku adiunkta. Zajmuje się nauczaniem języka arabskiego i dialektu syro-palestyńskiego. Jego zainteresowania naukowe ogniskują się wokół literatury arabskiej. Jest autorem licznych naukowych publikacji poświęconych współczesnej literaturze arabskiej. Ponadto wydał trzy tomiki własnej poezji oraz kilka książek z przekładami z języka arabskiego na j. polski i z j. polskiego na arabski. Pośród nich są cztery monografie i trzy przekłady.
Dr Sebastian Gadomski jest adiunktem w Katedrze Arabistyki Instytutu Orientalistyki UJ. Studiował w Dar Comboni Institute for Arabic Studies w Kairze. Odbył staż naukowy na Uniwersytecie Tuniskim. Jako tłumacz języka arabskiego współpracował z Polską Agencją Prasową i pracował w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Libii oraz Egipcie. Jego naukowe zainteresowania dotyczą przede wszystkim zagadnień związanych z teatrem i dramaturgią krajów arabskich, współczesną prozą egipską oraz współczesną sztuką arabską. Jest członkiem redakcji irackiego pisma Ṣadà al-Yarmūk oraz nigeryjskiego Ahyu: A Journal of Language and Literature.
Dr Marcin Gajec w 1999 roku rozpoczął studia w Instytucie Historii na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zakończone obroną pracy magisterskiej: Ideał rycerza na pograniczu bizantyńsko-muzułmańskim w IX-XII wieku, na podstawie Daniszmendname i Dijenisa Akritasa napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Macieja Salamona. W latach 2002-2008 studiował w Instytucie Filologii Orientalnej na Wydziale Filologicznym UJ. Pod kierunkiem dr. hab. Adama Bieńka obronił pracę magisterską pod tytułem ‛Imād ad-Dīn Zankī i Nūr ad-Dīn Maḥmūd. Zjednoczenie Syrii w czasie wypraw krzyżowych. Od 2008 roku kontynuował naukę na studiach trzeciego stopnia na Wydziale Filologicznym co zaowocowało w 2014 roku obroną pracy doktorskiej: Syria w przededniu wypraw krzyżowych w świetle kronik arabskich, której promotorem była prof. dr hab. Barbara Michalak-Pikulska i uzyskaniem stopnia doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa.
Od 2013 roku jest pracownikiem Katedry Arabistyki Instytutu Orientalistyki UJ. Prowadzi zajęcia z historii krajów arabskich, współczesnej historii Bliskiego Wschodu, wprowadzenia do islamu oraz zagadnień współczesnego islamu. Jego zainteresowania badawcze skupiają się głównie na obszarze Bliskiego Wschodu. Specjalizuje się w historii wypraw krzyżowych, szczególnie obserwowanych z perspektywy wschodniej. Podejmuje także tematykę szeroko pojętego pogranicza kultur na styku cywilizacji muzułmańskiej i chrześcijańskiej. Od czterech lat jest opiekunem Koła Naukowego Orientalistów UJ.
Dr Agnieszka Pałka-Lasek - adiunkt w Instytucie Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwentka filologii arabskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskała tytuł doktora w zakresie językoznawstwa w Uniwersytecie Śląskim w 2010 roku, gdzie uczyła języka arabskiego od 2005 do 2011 roku. Od roku 2004 pracuje w Uniwersytecie Jagiellońskim, prowadząc od 2009 zajęcia m.in. z praktycznej nauki języka arabskiego i gramatyki opisowej. W latach 2011-12 pełniła funkcję Kierownika Studiów Niestacjonarnych I-go stopnia na kierunku Kulturoznawstwo oraz Kierownika Studiów Podyplomowych „Tożsamość społeczno-kulturowa narodów Bliskiego i Środkowego Wschodu”. Od 2011 roku Prezes Fundacji Arabskiej im. A. Czapkiewicza.
Specjalizuje się w zagadnieniach gramatyki i dydaktyki języka arabskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów lingwistyki i socjolingwistyki, w szczególności zjawisk dyglosji, bilingwizmu i interferencji językowej.
Dr Arkadiusz Płonka jest adiunktem w Katedrze Arabistyki Instytutu Orientalistyki UJ. Tytuł doktora z zakresu językoznawstwa arabskiego uzyskał na Sorbonie w Paryżu. Diplôme des Études Approfondies z zakresu dialektologii arabskiej otrzymał w l'Institut national des Langues et Civilisations orientales (INALCO) w Paryżu. Badacz stowarzyszony w Institut français du Proche-Orient w Bejrucie i w niemieckim Orient-Institut w Bejrucie.
Stypendysta m.in. rządu francuskiego, japońskiej Fundacji Sasakawa, Fundacji Batorego i Agence Universitaire de la Francophonie (roczny postdoc, IFPO, Bejrut)
Krajowy konsultant Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w przeprowadzaniu egzaminu na tłumacza przysięgłego języka arabskiego w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Redaktor naczelny "Folia Orientalia"
Prowadził wykłady gościnne i seminaria m.in. w London School of Economics (Londyn), University of Oslo, INALCO (Paryż), Orient-Institut (Bejrut), IFPO (Bejrut) oraz w Bar-Ilan University (Tel Awiw).
Jego zainteresowania badawcze to przede wszystkim socjolingwistyka świata arabskiego, dialektologia arabska
Dr Magdalena Zawrotna pracuje na stanowisku asystenta w Katedrze Arabistyki Instytutu Orientalistyki UJ. W ramach rocznego stypendium rządowego studiowała również arabistykę na Cairo University. Doktorat pt. Linguistic Etiquette and Taboo in the Language of Young Egyptians. A Text-Based Study of Online Communication obroniła na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 2016. Praca stanowiła studium pragmatycznej odpowiedzi na tabu w kontekście zachowań grzecznościowych młodych Egipcjan w komunikacji online.
Dr Magdalena Zawrotna specjalizuje się w dialekcie egipskim (w szczególności kairskim) języka arabskiego w ujęciu socjolingwistycznym. Prowadzi badania na temat arabsko-angielskiego przełączania kodów językowych w Kairze. W latach 2014 – 2018 zatrudniona w projekcie Patterns, Functions and Social Perception of Arabic-English Code-switching in Egypt (Struktura, funkcje i społeczna percepcja arabsko-angielskiego przełączania kodów w Egipcie) realizowanym przez KPSC UJ, w ramach którego m.in. prowadziła badania terenowe w Kairze. Projekt miał na celu kompleksowy opis zjawiska przełączania kodów językowych wśród Egipcjan.
Jej główne zainteresowania badawcze to język arabski i dialekt egipski (w szczególności dialekt Kairu), socjolingwistyka świata arabskiego, pragmatyka językowa, język młodzieży i Internetu.
Dr Magdalena Zawrotna bierze udział w inicjatywach badawczych w kraju i za granicą, w tym w projektach: Kulturowy kontekst przemian społeczno-politycznych w świecie arabskim po 2010 roku (Uniwersytet Warszawski, 2011 – 2014), Linguistic Taboo Revisited (de Gruyter, Cognitive Linguistics Research, 2018). Od 2015 członek Association Internationale de Dialectologie Arabe (AIDA).
Pracuje jako tłumacz języka arabskiego i dialektu egipskiego. W KA prowadzi zajęcia z praktycznej nauki języka arabskiego, dialektu egipskiego oraz przekładu. Współpracuje z kairskim centrum języka arabskiego Arabeya.
Dr Bartosz Pietrzak pracuje jako asystent w Katedrze Arabistyki UJ. Prowadzi badania w nurcie językoznawstwa kognitywnego i kulturowego nad leksyką i semantyką języków semickich (współczesnych i dawnych), głównie języka arabskiego, a także języków maltańskiego i hebrajskiego. Szczególnie interesuje się badaniem konceptualizacji oraz powiązanych z nimi struktur leksykalnych w ujęciu semantyki ramowej. Obecnie pracuje nad szerszą aplikacją metod semantyki ramowej oraz językoznawstwa kulturowego do leksykonu języka poezji staroarabskiej.
W 2022 r. obronił na Wydziale Filozoficznych UJ pracę doktorską pt. The Concept of Honor in the Language of Early Arabic Poetry – a Cultural Linguistic Study. Jest absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, na którym ukończył studia licencjackie z judaistyki, magisterskie z arabistyki oraz Jagiellonian Interdisciplinary PhD Programme.
W latach 2021-2022 kierował projektem grantowym finansowanym ze środków Narodowego Centrum Nauki pt. Modelowe wyobrażenie postaci sajjida w przedislamskim społeczeństwie arabskim. Analiza kulturowo-językoznawcza. W październiku 2021 odbył staż badawczy na Uniwersytecie Maltańskim na Malcie, w trakcie którego prowadził badania ankietowe nad konceptualizacją kulturową honoru we współczesnym języku maltańskim.
Związany jest także z Katedrą Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ, gdzie prowadzi zajęcia z języka arabskiego. Od 2023 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.
Mgr Nadim Husni urodził się w Damaszku. W latach 2000-2005 studiował grę na altówce w Wyższym Instytucie Muzycznym w Damaszku. W latach 2007-2016 studiował kompozycję oraz dyrygenturę na Akademii Muzycznej w Krakowie.
Od 2017 do 2021 roku pracował w instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ oraz w JCC w Krakowie (Centrum Społeczności Żydowskiej).
Obecnie pracuje jako lektor języka arabskiego w Katedrze Arabistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim.